٭ روز پنجشنبه از صبح دنبال كارت سوخت ماشين بودم .
طبق اطلاعيه ها و برنامه هائي كه اعلام مي شد قرار بود كارت سوخت ، بوسيله پست بياد در خونه . مثل اينكه يه عده با اين ترتيب كارت رو گرفته بودن اما من جزو اون دسته بودم كه خودم بايد مي رفتم دنبالش .
سه بار به منطقه پستي محل خودمون مراجعه كرديم كه گفتن كارتتون اينجا نيست . از طريق اينترنت پيگيري كنين . به سايت پليس و بعدش پست رفتم و معلوم شد كه كارت توي پست منطقه لشكر هستش . صبح ساعت 9 رفتم اداره پست . بعد از كلي اينور و اونور رفتن و اين اتاق و اون اتاق گشتن گفتن كارتتون اينجا نيست . اين شماره هائي كه از اينترنت بهت دادن مشخص مي كنه كارتت رو بايد از منطقه پستي شهرري بگيري . گفتم آخه من كجا ، شهرري كجا ؟ سند رو با پست وبه آدرس خودم آوردن دم خونه . چطور كارت سوخت رفته شهرري؟ گفتن ما ديگه نمي دونيم . بريد شهرري تحويل بگيريد .
رفتم شهرري و بعد از كلي دوندگي بالاخره موفق شدم كارت رو بگيرم . اينقدر ازدحام جمعيت زياد بود كه حد نداشت . يكي كه توي صف بود گفت خانوم باز خداروشكر كنين كارتتون اومده شهرري . من يكي از كارتهام رو از سنندج گرفتم !!!
راننده آژانسي هم كه باهاش اينور و اونور مي رفتم گفت يكي از آشناهاي ما كارتش رفته بوده زاهدان . ده هزار تومان هزينه پست داده تا برش گردوندن تهران .
خلاصه ساعت 2 گذشته بود كه رسيدم خونه . حسابي از ديدن اينهمه ناهماهنگي و بي نظمي اعصابم داغون و خسته بودم .
حالا نمي دونم واقعاً اين كارت به درد مي خوره يا چند وقت ديگه مي گن بدون كارت بايد بنزين بزنين .
خدا مي دونه !

نوشته شده در ساعت 21:01 توسط دريا جون


|