:: Forbidden Notebook :: دفترچه ممنوع ::
دفترچه ممنوع




Monday, July 31, 2006




Friday, July 28, 2006




Sunday, July 23, 2006

٭
دیروز با بابا در مورد کتاب صحبت میکردم . گفتم مدتیه کتاب خونم پائین اومده . باید یه سری کتاب جدید بگیرم . بابا گفتن شروع کن مثنوی رو بخون . گفتم این یه کار از من ساخته نیست .
نمیدونم شاید احساس میکنم در عین سادگی زیادی سنگینه . از مثنوی جز چند تا حکایت طوطی و بازرگان ، فیل در خانه ، طوطی و کل و یکی دوتا دیگه چیز بیشتری نمیدونم . اما یه آفلاین قشنگ برام فرستادن تحت عنوان نصیحت مولانا که کم کم داره نظرم رو تغییر میده . فکر کنم بد نیست که برم سراغ حضرت مولانا و البته مثنویش . آفلاین اینه :
گشاده دست باش ، جاری باش ، كمك كن ...... مثل رود
با شفقت و مهربان باش ...... مثل خورشيد
اگركسی اشتباه كرد آن را بپوشان ...... مثل شب
وقتی عصبانی شدی خاموش باش ...... مثل مرگ
متواضع باش و كبر نداشته باش ...... مثل خاك
بخشش و عفو داشته باش ...... مثل دريا
اگر مي‌خواهی ديگران خوب باشند خودت خوب باش ...... مثل آينه





|



Tuesday, July 18, 2006

٭
چرا گرفته دلت؟ مثل اینکه تنهائی
چقدر هم تنها
خیال میکنم که دچار آن رگ پنهان رنگها هستی
دچار یعنی عاشق
و فکر کن که چه تنهاست
اگر که ماهی کوچک ، دچار آبی دریای بیکران باشد
چه فکر نازک غمناکی !
و غم تبسم پوشیده نگاه گیاه است
و غم اشاره محوی به رد وحدت اشیاست
خوشا به حال گیاهان که عاشق نورند
و دست منبسط نور روی شانه آنهاست
نه ، وصل ممکن نیست
همیشه فاصله ای هست
دچار باید بود
وگرنه زمزمه حسرت میان دو حرف ،
حرام خواهد شد
و عشق ، سفر به روشنی اهتزاز خلوت اشیاست
و عشق ، صدای فاصله هائی ست که غرق ابهامند
نه ، صدای فاصله هائی که مثل نقره تمیزند
و با شنیدن یک هیچ میشوند کدر .
همیشه عاشق تنهاست .
سهراب سپهری





|



Saturday, July 15, 2006

٭
کسی که بخاطر تو دروغ میگه ، مطمئن باش که به خود تو هم دروغ میگه .





|



Thursday, July 13, 2006




Monday, July 10, 2006

٭
جام جهانی فوتبال هم با همه زشتیها و زیبائیهاش ، غمها و شادیهاش ، اشکها و لبخندهاش و برد و باختهاش تموم شد و ایتالیا جام رو به خونه برد .
توی این یکماه اینقدر مسابقه های جالب و قشنگ دیدم که معنی فوتبال واقعی رو درک کردم . متوجه شدم که فوتبال از حد ورزش صرف گذشته و ترکیبی شده از ورزش ، علم و هنر . معنی واقعی فوتبال روز دنیا رو در این مسابقه ها دیدم . با دیدن این مسابقه ها دیگه از خیر دیدن فوتبال ایرانی گذشتم . از فوتبال ایران چیزی نگم بهتره چون عزیزان قهرمان ما لطف کردن و به اندازه کافی دل ملت ایران رو سوزوندن و دیگه جائی واسه حرف نذاشتن . نمیدونم دلمون رو به چی و به کی خوش کرده بودیم که با رفتن تیم به جام جهانی فکر کردیم امسال جام مال ماست :)) دیگه به این فکر نکردیم که فوتبالی نداریم . فقط داریم ادای فوتبال بازی کردن رو درمیاریم . دنبال توپ میدویم . چند نفر رو هم به عنوان قهرمان علم کردیم که فقط از فوتبال ، تقلید از بازیکنان خارجی رو یاد گرفتن . همین . دیگه به این فکر نمیکنن اگه فلان بازیکن موهاش بلنده ، اگه اون یکی بازیکن خالکوبی داره ، اگه بازیکن فلان تیم موهاشو از ته زده ، درکنار اینها علم بازی کردن داره ولی با کمال تأسف بازیکنان ما هیچ بوئی از ورزش و فوتبال و رفتار ورزشکاری نبردن .
میدونین چیه ؟ حقیقت اصلی اینه که توی بازیهای گروهی به هیچ صورتی موفق نیستیم . توی کشتی ، تکواندو ، وزنه برداری و ورزشهای تک نفره دیگه مدال و قهرمان داریم ولی در ورزشهای گروهی نه مدال داریم و نه قهرمان وبازیکن واقعی . چرا؟ چون اتحاد نداریم . متحد نیستیم . فقط میخوایم خودنمائی و عرض اندام کنیم . میخوایم جلب توجه کنیم .
توی این مدت در تعریف و تمجید و نقد بازی و بازیکن مطالب زیادی خوندم . بعضیهاشون حرف دل من و شاید خیلی از هموطنان بود .
خیلی حیف شد . حیف از اونهمه شور و شوق و امید .
جبران میشه ؟ منکه فکر نمیکنم .





|



Thursday, July 06, 2006




Monday, July 03, 2006

٭
هرگز خود را با كسی مقايسه نكنيد ، شما فقط خودتان هستيد .
بتی فورد





|



Home